Omdat de organisatie ditmaal de halve marathonners en 30km-lopers eerder liet starten dan de 10km-lopers en we (omdat er ditmaal geen 10km-TrimSlimmers waren) ongewoon vroeg thuis waren. Daarnaast waren de weersomstandigheden nogal grillig.
Toen de TrimSlimploeg bij de sporthal arriveerde was het nat, koud en winderig. Nogal wat ‘aanhang’ dat in beter weer buiten zou blijven, had beschutting gezocht in de hal bovenop het record-aantal lopers. De sporthal was er niet op berekend. Kortom: een dampende heksenketel.
TrimSlim zocht in plaats van de vertrouwde linkerhoek een plek op het balkon. Dat hebben we geweten: er was nauwelijks plek voor ons en de condens viel op je neer. Ik zocht nog gauw een plaats beneden.
Elf uur: de start van de 21- en 30km-lopers: het weer klaarde zowaar op! Uw verslaggever heeft verder gewoon lekker gelopen in 2.04:44* (al baalde ik van een plaspauze…Weer niet onder de twee uur over de streep!)
Wie passeerde en sprak ik onderweg? Bijvoorbeeld de halve marathonners Joyce Bals (2.30.40) Gerda Akkerhuis (2.21.01), Ria Bosman (2.37.22) en Henk Hiddink (2.48:35). Maar ook Ernest Grep die het als 30km-loper (3.07:34) op dat moment nog even ‘rustig-aan’ deed.
Op de terugreis – volgens traditie met een overvloed aan doorgegeven wijn, pinda’s en andere lekkernijen – hoorde ik het relaas van Loes Walet-Boekema (2:58.53). Zij liep haar eerste 30 kilometer ooit en schreef hierover
ook een verslag. Zie hieronder.Last, but not least (‘wat heet…’): Mike Barsaiyan. Hij traint onder de hoede van ons aller Arthur en finishte als nummer 6 van de 21 km-wedstrijdatleten in een tijd van 1:07.58.
(Nummer 1, Kamiel Maasse: 1.02:03)
Steven Poolman
Overige TrimSlim-lopers: * alle tijden netto
** niet vermeld? geef het door en de redactie rectificeert.
| 21 km: | 30 km: | |||
| Andre Scholten | 2.42:40 | Hans v.d. Veen | 2.53:50 |  |
| Ben Stuivenberg | 1.38:56 | Nel Schoehuijs | 3.01:00 | |
| Erik Betsman | 1.55:14 | René Langeslag | 2.52:41 | |
| Heinke van Woudenberg | 2.16:08 | Rob Eijkmans | 2.58:39 | |
| Joop de Vries | 2.06:06 | Winfred Arnold | 3.01:31 | |
| Karin Beers | 2.09:38 | |||
| Mariska Sas | 2.17:16 | |||
| Rene van Borkulo | 1.58:59 | |||
| Rietje van Opmeer | 2.37:22 | |||
| Rob de Vries | 2.06:05 | |||
| Sander Eijpe | 1.48:13 | |||
| Theo Balke | 2.37:30 | |||
| Vino Burgers | 1.56:40 | |||
| Wouter Ritstier | 1.44:02 | |||
| Yvonne Spigt | 2.06:05 |
Ik vond van niet want ik was er nog maar net bij. Met Steven en nog een paar anderen heb ik De Polderloop van loopgroep De Bazuin gedaan; slechts 12,5 km in Muziekwijk en met sneeuwvlokjes in het tweede rondje.
Maar nu had ik besloten om flink uit te pakken en de 30 te doen. Twee halve marathons inmiddels gehaald en tijd voor weer iets anders. Zondagochtend heel vroeg op en zorgen dat je bepakt en bezakt op tijd in de bus komt. Net gelukt. Wat een opluchting.
De traditie schrijft voor dat er pannenkoeken geserveerd worden in de bus. Ik dacht natuurlijk na de wedstrijd, maar nee ….voor de wedstrijd! Dat zag ik echt niet zitten. Ik had al de zenuwen voor die 30 en zag me al kotsend een weg banen naar die verre finish. Met veel respect voor de pannenkoekenbakkers heb ik die schaal aan me voorbij laten gaan.
Ze waren erg lekker, hoorde ik om me heen, en ik heb inderdaad niemand misselijk gezien. Dit jaar startte de 21 en 30 gezamenlijk en wel vroeg. Een heel goed idee van de organisatie.Zaterdagavond had ik de papieren nog eens heel goed gelezen. Tot mijn schrik was de wedstrijd zo ingedeeld dat degene die twee uur deed over 18 km, de 30 niet uit mocht lopen. Nou zeg, dat moest mij toch niet overkomen.
Het liep lekker. Ik was met een paar anderen van TrimSlim gestart. Het eerste uur liepen we in de motregen. Gelukkig had ik een wollen mutsje op en heel vreemd: ik voel de regen dan nauwelijks.
We liepen door de bebouwing en gingen daarna stijgen (een heuvel op). Net als een vliegtuig. Een prachtig parcours door en langs bos en duinen. Die hele langzame klim naast het kabouterpad zat er ook in. Bij 15 km voelde ik me goed en ging versnellen. Ik wilde de 18 gehaald hebben in twee uur; dan kon ik de geplande wedstrijd uitlopen.
Zo gezegd, zo gedaan. Rob en René liepen er ook nog.We zaten nu in het extra rondje voor de 30. Dat scheelt een stuk met het aantal deelnemers. Er waren echt veel gegadigden voor de 21 en een stuk minder voor de 30.
Omdat ik nog niet zolang bij het hardlopen zit, moest ik wel lachen in die sportzaal in Schoorl. Je ziet zoveel mensen en eerlijk is eerlijk: ik ken ze niet en zij mij niet. Dan zie je ze naar je nummer gluren. Wie is dat en welke afstand doet zij?
De 30 dus. Ondanks mijn scepsis een aardige entree. Op een gegeven moment zag Rob een bekende - Nel- voor ons uit lopen. Hij wilde een sprint inzetten. Ik zat er door heen. ‘Rob ga maar, maar dat red ik niet.’ Rob bleef solidair en een tijdje later hadden we Nel toch bijgehaald.
Nu kwam het erop aan. Een kwestie van volhouden en doorzetten. In een bocht bij de Berenkuil hadden we Miep en Yvon nog zien staan aanmoedigen maar dit extra rondje was in niemandsland met alleen twee drankposten. Weinig vogels en konijnen,die hadden het hazenpad genomen met die hardhollende wezens. Op 25 km de laatste, later bleek het de éen na laatste drankpost, en nu doorhollen naar de streep. Weer een stuk stijgen en dan de befaamde allerlaatste bocht. Ik kreeg kramp maar dat zette gelukkig niet door. De bocht om en dan recht vooruit de finish over in 2.58.23.
Gelukt binnen de 3uur! Dat had ik wel gedroomd maar niet echt voor mogelijk gehouden. Maar ik heb wel extra vol kunnen houden omdat Rob met me opliep; anders was ik, denk ik, wel over de drie uur gekomen.
Een prima reis terug en wie weet wat de volgende wedstrijd zal zijn!
Loes Walet Boekema
Zoals bij elk evenement heeft ook het Ommetje Almere een aanlooptijd nodig. Maar beste wandelaars:
dit evenement heeft het in zich om te slagen!
Met een gekleurd kaartje van de route in handen met op de achterzijde de route volledig beschreven gingen wij op 4 maart j.l. op pad. In je eigen tempo lekker wandelen in de vrije natuur. We kwamen ook bij het huis van Miep en Rob langs maar helaas waren beiden niet thuis en het was nog te vroeg om al aan de koffie te gaan. Verder in de richting van Het Beatrixpark – lekker rustig op de zondagmorgen en heel veel te zien onder andere aan de gevolgen van de storm, de speciaal ingerichte specerij-hofjes; kortom de moeite waard.
Met moeite laat je dan zo’n prachtig stuk natuur los. Maar goed, we gingen verder in de richting van Muziekwijk en kwamen in Het Muzenpark terecht. Rob had hier het fietspad als vervolgweg gekozen. Eigenwijs als wij waren hebben wij het slingerpad genomen dat praktisch parallel aan het fietspad liep met een kleine correctie naar rechts aan het einde van het wandelpad. Daarna om het gebouw De Muzen heen. Vol bewondering zijn wij een tijdje blijven staan bij de entree van het gebouw. De ruime hal is volledig omgetoverd tot een prachtige binnentuin. Na het één en ander verwerkt te hebben, weer crossend door de verschillende wijken terug naar De Draaikolk alwaar ons een heerlijk kopje koffie stond te wachten. Een wandeling van zo’n twee uur was weer ten einde. Met veel voldoening kijk ik terug op een heerlijke ochtend. Het moet voor de wandelaars en de Nordic Walkers een must zijn om van dit evenement een succes te maken. Ik verwacht er veel van. Tussen twee haakjes: het volgende Ommetje Almere is op 1 april aanstaande en dat is geen geintje.
Herman Bakker
Informatie: Kees Busker, Evert Pater en/of Roy Huwae